Deze week is het de vierde editie van HuisartsenService van 2023 verschenen. buro33 verzorgde weer een groot deel van de redactie en de opmaak. In deze editie onder meer een interview met illusionist (en arts) Victor Mids, dat Esther Schulting van buro33 voor het magazine afnam.
“Ik kan geen mensen beter maken, ik kan ze wél verwonderen en dingen meegeven uit mijn omvangrijke denkwereld!”
Victor Middelkoop werd opgeleid als basisarts en studeerde in 2013 af, maar het leven liep anders. Inmiddels is hij beter bekend als de illusionist Victor Mids die we kennen van zijn project Mindf*ck. Onlangs is zijn derde boek ‘Mindf*ck Challenges’ uitgekomen.
door: Ester Schulting
Het begon allemaal met de goocheldoos van opa, een doorgevertje met de naam ‘Hanky Panky’, die via zijn moeder bij Victor terecht kwam. “Ik vond het meteen reuze interessant, al die balletjes en het inschuifbare toverstokje. Het was nog echt een ouderwetse goocheldoos, die ook nog van mijn oom was geweest. Op de basisschool stond ik al snel bekend als die ‘goochelende jongen’ en ik liet mijn kunsten dan ook graag zien op schoolavonden, uitvoeringen en waar ik mezelf maar kon laten zien met mijn trucs. Dat ik uiteindelijk binnen dit vakgebied zo succesvol ben geworden was echter nooit mijn uitgangspunt, het is zo gelopen. Mijn ambitie was niet om ‘artiest’ te worden, toch is dat wel gebeurd.”
“Ik wilde arts worden, omdat ik altijd al veel bezig was met het lichaam en de geest en de combinatie van de twee. Dat vond ik razend interessant. De naam Middelkoop vond ik nou niet echt een showbizz-vibe hebben. Dus ik dacht ik knip mijn naam doormidden en plak er een ‘s’ aan vast. Mids was geboren. John de Mol zei me later eens ‘Weet je wat ik zo sterk vind van jouw naam? Je hebt er eentje gekozen die iedereen internationaal uit kan spreken!’ Dat kan wel zo zijn”, zo lacht Mids. “Maar dat is dus helemaal toevallig zo ontstaan!”
Wetenschappelijk kijken naar illusie
“Tijdens mijn studie zag ik een documentaire over wetenschap en illusionisme. Dat wakkerde iets in mij aan. Op een wetenschappelijke manier naar trucs en illusie te kijken, het bracht precies samen wat ik interessant vond. Dat resulteerde uiteindelijk na mijn co-schappen in het project Mindf*ck, dat ik ontwikkeld heb met mijn goede vriend Oscar (Oscar Verpoort red.). We hadden iets van ‘leuk, laten we het proberen’, niet wetende dat we niet veel later op een sneltrein zouden stappen! Dat die trein zo’n vaart zou nemen hadden we namelijk echt nooit bedacht en zeker niet verwacht. Overnight had ineens iedereen het erover. Maar het hele project was iets waar ik eigenlijk al mijn hele leven mee bezig was geweest, dus om het ineens zo groot te kunnen laten zien… dat voelde ook meteen in mijn comfortzone. Oscar is de man achter de camera en ik ervoor. Hij is hobbymatig geïnteresseerd en bezig met illusie dus we kunnen samen goed sparren. Het is echt een avontuur wat we samen aan zijn gegaan en toen AVROTROS een tweede seizoen van de TV-serie Mindf*ck afnam werd het écht serieus voor ons. Er kwam een kantoor, 100 optredens per jaar, het was een bedrijf geworden. En ík was ook een bedrijf geworden. Maar dat was nooit het uitgangspunt, hoe leuk ook! Ik vind het nu allemaal nog net zo leuk als in het begin. Natuurlijk moet je als alles groter wordt ook meer zakelijk en strategisch denken, dat heb ik echt moeten leren. Soms komt de creativiteit wat in het gedrang door alle randvoorwaarden. Eerlijk is eerlijk, in het begin was het allemaal wel echt veel. Maar nu is alles goed te overzien en daardoor ontstaat ook weer ruimte en dus meer creativiteit. Het voelt goed.”
“Ik wilde arts worden, omdat ik altijd al bezig was met het lichaam en de geest”
Foutieve aannames
“Wat we met Mindf*ck doen omschrijven we als ‘Neuromagic’. Het is meer dan het demonstreren van een illusie. Het is eerder vanuit wetenschappelijk oogpunt kijken hoe zinsbegoochelingen waar te nemen, hoe je dingen herinnert en hoe je bijvoorbeeld mensen bepaalde dingen foutief kunt laten herinneren ten faveure van de illusie. Soms leg ik dingen uit, soms ook niet of ik stuur mensen met een kluitje in het riet. Het is wetenschap en illusie door elkaar. In mijn nieuwe boek Mindf*ck Challenges leer ik de lezers anders te kijken door middel van illusies, uitdagingen en weddenschappen. Ik probeer je op een dwaalspoor te zetten door bijvoorbeeld foutieve aannames. Elke truc in het boek is een showcase. Als je kijkt naar het klassieke systeemdenken – het ‘dual-proces van Daniel Kahneman – is het meestal zo dat men bij een truc als eerste denkt via systeem 1. Dus intuïtief. Dat kost geen energie, is snel en nuttig, maar heeft tegelijkertijd een hogere foutscore. Systeem 1 zou je kunnen vergelijken met het onderbuikgevoel van de huisarts, die bij een patiënt in relatief korte tijd moet kijken en diagnosticeren. Met de jaren wordt dit onderbuikgevoel rijker, dus het is heel belangrijk. Denken via systeem 2 betekent het gebruiken van ratio; je neemt een stapje terug en kijkt en bevraagt op meta-niveau wat er aan de hand is. Dat is echt een andere manier van denken. Het duurt wat langer, maar is wel accurater en kent een lagere foutmarge. Het is anders. En ik vind het leuk om met beiden te spelen.”
“Het boek Challenges is echt een familieboek geworden met veel diepgaande kennis”
103 keer uitgedaagd
“Het nieuwe boek Mindf*ck Challenges is echt een familieboek geworden. Voor jong en oud, met veel diepgaande kennis. De trucs, puzzels en uitdagingen zijn echt voor iedereen, zowel met inhoud als meer laagdrempelig. Je wordt letterlijk 103 keer uitgedaagd om je brein op scherp te zetten. Ik zie echt voor me dat families of vrienden met elkaar het boek erbij pakken en met elkaar de uitdagingen aangaan, maar het lijkt me ook fantastisch als er straks in elke wachtkamer van de huisarts een exemplaar ligt. Dat past zo goed; even je aandacht verleggen en je verdiepen in een raadsel. Je brein prikkelen en jezelf zo afleiden!”
“Je wordt letterlijk 103 keer uitgedaagd om je brein op scherp te zetten”
Omvangrijke denkwereld
“Ik kan geen mensen beter maken, ik kan ze wél verwonderen en dingen meegeven uit mijn omvangrijke denkwereld. Wat kun je leren over jezelf? Dat is waar ik mijn energie uithaal. Ik zie mijzelf in de toekomst niet werken als praktiserend arts, maar ik hou me nog zeker wel bezig met de gezondheidszorg. Zo ben ik nu bezig met een onderzoek met het Willem-Alexander Kinderziekenhuis (LUMC – red.) om te kijken wat de invloed is van illusie op post-operatieve kinderen. Vooraf krijgen ze een video te zien, een soort teaser naar een wereld van magie, om geheimen te leren. Na de operatie krijgen ze het lesmateriaal en leren ze de fysieke trucs. Er wordt vervolgens gekeken wat dit doet met bijvoorbeeld het zelfvertrouwen en de pijnbeleving. En of het effect heeft op bijvoorbeeld angst. De hypothese is dat het een afleidingsmanoeuvre is, want iedereen wil geheimen weten. De kinderen worden geteased om zich te verheugen op ‘straks’. Dat stukje magisch denken, iets kunnen of weten wat een ander niet kan of weet. Dat vond ik zelf ook altijd zo leuk als kind, dat je een geheim had.” Lachend: “Wist je dat illusionist het enige vak is met geheimen die je niet mag weten om te slagen?”
Afwisseling
“Als ik kijk wat ik allemaal doe binnen het Mindf*ck project – van boeken tot shows, optredens op congressen en lezingen – dan vind ik alles eigenlijk even leuk. Ik pas mijn trucs natuurlijk altijd aan op de doelgroep, om hen ook echt te laten voelen dat ik er voor hen sta. Het is niet hetzelfde om bijvoorbeeld op te treden op een congres voor neurologie of op een bedrijfsfeest. Daar pas ik me op aan. Juist de afwisseling vind ik het allerleukst. Nu ligt mijn focus helemaal op mijn boek dat net is uitgekomen en ik vind dat fijn. ‘All eyes on the ball’… ik ben niet zo bezig met wat ik allemaal nog zou willen om gelukkig te worden, ik heb geen onvervulde wensen. Ik bén gelukkig met wat ik doe. Ik ben vorig jaar vader geworden, op gevoelsniveau heeft me dat heel erg veranderd. Of dat ook veranderingen teweeg gaat brengen hoe ik (door haar ogen) naar de wereld van magie kijk, dat zal de tijd leren. Vraag me dat over drie jaar nog eens? Ik kijk wel naar de toekomst en ik heb plannen, natuurlijk, maar ik geniet ook heel erg van het hier en nu.”
[Dit interview verscheen oorspronkelijk in HuisartsenService #4, 2023 – meer informatie www.huisartsenservice.nl | www.victormids.com]