Vanavond start op RTL4 een nieuw seizoen van The Voice Of Holland. Nieuw in de draaistoel is Guus Meeuwis, die met buro33 sprak voor een verhaal in TrosKompas.
Guus Meeuwis:
‘Juist door je kop hard te stoten, kan je jezelf terugvinden’
Met twee nieuwe coaches in de draaistoelen, start deze week het zevende seizoen van ‘The voice of Holland’. Guus Meeuwis is één van deze nieuwe gezichten in de stoelen en dit nieuwe avontuur bevalt hem vooralsnog goed.
Je hebt jarenlang de boot afgehouden als je voor ‘The voice’ werd gevraagd. Waarom zag je het eerder niet zitten?
“Het had meerdere redenen. Ik wist niet of ik nu de aangewezen persoon was om anderen te vertellen hoe het moest. Ik ben in eerste instantie artiest en geen tv-persoonlijkheid. Als artiest reis je van hot naar her voor optredens, vaak paste het voor een langere periode vastleggen aan ‘The voice’ niet in mijn schema. Ik moet zeggen dat ik wel verbaasd en vooral vereerd ben door de volharding waarmee men mij is blijven vragen.”
Is die aandrang vanuit de productie de reden geweest dat je dit seizoen ‘ja’ hebt gezegd?
“Elke keer heb ik het serieus overwogen, maar ditmaal was de ruimte in de agenda er eindelijk. Belangrijker, mijn dochter zei ‘doe nou eens niet zo flauw en zeg gewoon ja’. Meer heb je als vader soms niet nodig…”
Heb je het programma in het verleden vaak gezien met je kinderen?
“Minder vaak dan ik zou willen, daar ik vaak optredens heb staan op een vrijdagavond. Maar als het kon, dan keek ik zeker wel mee ja.”
Ben je dit seizoen ook weer teamcaptain in ‘Ik hou van Holland’?
“Zeker! De mensen die een hekel aan me hebben, krijgen een zwaar televisieseizoen voor de kiezen, want dan ben ik vrijdag én zaterdag op de buis, hahaha!”
Heeft je ervaring in dat programma je meer zelfverzekerd gemaakt als tv-persoonlijkheid?
“Absoluut! Ik hou ervan om zelf de regie te houden en dat kan bij uitstek als je muzikant bent. Je bouwt tijdens een optreden met het publiek naar een climax toe. Je bepaalt zelf het tempo en dat is erg prettig. Op televisie moet je die regie uit handen geven en daar heb ik aan moeten wennen. Het voelt meer als sprinten. Zodra de camera’s aan gaan korte tijd heel scherp, gefocust en adrem zijn.”
Dat zijn eigenschappen die je als coach in ‘The voice’ ook moet hebben.
“Exact en ik kan melden dat de dynamiek tussen de vier coaches van dit seizoen voor mij daardoor erg prettig aanvoelt. We zijn er allemaal op gebrand de beste talenten binnen te slepen, zijn pittig over en weer, maar hebben ook een onderlinge klik die het leuk en spannend houdt om naar te kijken.”
Wat voor talent zoek je naar als coach?
“Daar ik zelf Nederlandstalig zing, hoop ik dat ik er mooi Nederlandstalig talent voortkomt uit mijn ‘The voice’ debuut. Daar ben ik dus heel scherp op en het is echt heel lastig als je niets behalve een stem hebt om de beslissing op te bouwen. Zodra je in die stoel zit, begint ook het spel met de andere coaches. Je gaat tactisch kiezen, je wil muzikaal ook de breedte in, talent wegkapen bij de anderen. Je wil dat mensen waarvan je weet dat ze dit normaliter niet zouden doen voor jou gaan kiezen. Dat vraagt veel meer dan alleen als eerste op die knop drukken. Ik weet zeker dat in die onderlinge dynamiek een aantal talenten de volgende ronde niet hebben gehaald die daar eigenlijk wel thuishoren. Maar ja, dat is het spel.”
Hoe heb je jezelf voorbereid op de rol van coach? Heb je in het verleden naar ‘The voice’ gekeken en gedacht ‘dat zou ik anders doen’?
“Ik ben er heel onbevangen ingestapt. Uiteraard wel met de bagage van al die jaren muzikant zijn die ik wil delen, maar dit is echt een programma dat je ondergaat. Je wordt meegezogen in het grootste tv-programma ter wereld. Want dat is het daadwerkelijk en dat voel je in alles als je bij de opnames bent. Die ervaring is volledig nieuw voor me. Ik heb gemerkt dat niets je kan voorbereiden op het moment dat je zelf in die draaistoel zit.”
Welk advies had je als beginnend artiest achteraf graag had gehad, dat je nu jouw talenten wil meegeven?
“Achteraf is mooi wonen, zeggen we in Brabant altijd. Muziek blijft een ontdekkingstocht die zich niet laat sturen met advies van anderen. Je moet het helemaal zelf doen. Dat is wel een advies dat ik iedereen meegeef. Volg je hart, blijf dicht bij jezelf en streef vooral jouw persoonlijke wensen na. Iedere artiest komt onherroepelijk in een fase waarin hij of zij de muziek maakt waarvan je dénkt dat anderen dat willen horen. Dan is het ook zeker goed dat je soms keihard tegen een paal aan loopt en daardoor weer even nadenkt waar je nou eigenlijk mee bezig bent. Juist door je kop hard te stoten, kan je jezelf terugvinden.”
Vorig jaar trad je op in de Royal Albert Hall in Londen en in de Olympia in Parijs, je opende een eigen restaurant… Was dat bewust zo’n ‘paal’ opzoeken om te zien tot hoever je kan gaan?
“Nee, precies omgekeerd zelfs. Vorig jaar zat ik 20 jaar in het vak en ik heb daar heel bewust ‘mijn jaar’ van gemaakt. De dingen gedaan die ik al een eeuwigheid op mijn persoonlijke wensenlijstje had staan, maar die om welke reden dan ook nog niet waren gerealiseerd. Juist vorig jaar ben ik heel dicht bij mezelf gebleven, door focus op mijn eigen dromen en wensen te houden.”
Is alles inmiddels in vervulling gegaan?
“Zeker niet, dat zou ook niet goed zijn. Je moet altijd weer nieuwe dromen houden om na blijven jagen.”
Later dit jaar sta je tweemaal in de Ziggo Dome met winteredities van je ‘Groots met een zachte G’-concerten. Is dat een volgende droom?
“Dat is er eentje van de meerdere projecten die nog borrelen in mijn achterhoofd. De shows in Ziggo Dome zijn min of meer het voortzetten van een missie. Het ‘Groots’ concept leent zich uitstekend voor evenementen buiten het Philips Stadion. We hebben al eens ‘Groots uit en thuis’ gedaan, met shows in Heerenveen, we hebben ‘Groots overzee’ gedaan op Curaçao en dit is de volgende stap. We hebben al een paar jaar zitten puzzelen hoe we de Brabantse gezelligheid van ‘Groots’ naar de Randstad konden brengen en dit jaar vallen alle puzzelstukjes samen.”
Heb je een guilty pleasure?
“Ik ben al jaren een enorme fan van Neil Diamond. Dat is iets waar je als serieus muzikant eigenlijk beter niet voor uit kon komen, hij was toch altijd een beetje ‘fout’. Maar als je eens op een rijtje zet welke prachtliedjes hij allemaal heeft geschreven, niet alleen voor zichzelf maar ook voor anderen. Het is een grootheid! Gelukkig heeft hij recent het album ‘12 songs’ uitgebracht, waardoor hij ineens ‘credible’ werd. Dus ik kan er nu met iets minder gêne voor uitkomen dat ik fan ben.”
Wat zijn dromen voor de nabije toekomst?
“Ik wil weer nieuwe liedjes gaan schrijven om met een mooi nieuw album te komen. Dat is één van de redenen dat ik ditmaal ‘ja’ tegen meer televisiewerk heb gezegd. Daardoor weet je van tevoren exact welke draaidagen je hebt en kan je in de tussenliggende dagen alle tijd nemen om muziek te maken. Het met niets beginnen en uiteindelijk met een verzameling liedjes eindigen waar anderen veel plezier aan beleven, blijft het allermooiste wat er is.”
[Dit interview verscheen oorspronkelijk in TrosKompas 42, 2016]